काभ्रेको तिमालमा रहेको छोरीको घरमा पुगेका बेला सम्धीले दिएको ५ वटा बोधिचित्तको बिरुवा ल्याएर बारीमा सारेका लामालाई यसको फल बेचेर यति धेरै पैसा आउँछ भन्ने लागेको थिएन । बारीको कान्लामा सारिएका बिरुवामध्ये ३ वटा मरे । बाँकीमा लाग्ने गेडा उनी त्यसै खेर फाल्थे । 'पैसा आउँछ भन्ने थाहै थिएन अनि नफालेर के गर्नु त ?' लामा भन्छन्, अहिले सम्झन्छु मैले केही वर्षमा लाखौं पैसा फालेछु । त्यही छोरीको घरतिरबाट बुद्धमाला खोज्दै केही व्यक्ति घरमै आइपुगेपछि उनीहरूले खुसीले दिएको पैसा थापेपछि उनले त्यसअघि त्यसै फाल्ने गरेको गेडाबाट पैसा आउँछ भन्ने भेउ पाए । 'पहिलो वर्ष मलाई १ हजार २ सय दिएर मनग्यै दाना लगे,' लामाले भने, 'म त्यही पैसामा मख्ख भएँ । दोस्रो वर्ष १४ हजार, तेस्रो वर्ष ५४ हजारमा उनले भएभरका फल बेचें ।' अघिल्लो वर्ष भने उनी एउटा बोटमा फलेका दाना लिएर काठमाडौं पुगे, तब त्यसको मूल्य थाहा भयो । 'मलाई ठ्याक्कै १२ लाख दिए,' लामाले भने, 'बजार खोज्न नहिँडी घरमै आएर त्यसरी पैसा दिएको देखेर म त छक्कै परें ।'
तिब्बती लामाहरूले अपार महत्त्व दिने बुद्धमाला दुर्लभ मानिन्छ । यही दुर्लभ फलको खोजीका लागि अहिले मानिसहरू घरघरै आउने गरेका छन् । लामा भन्छन्, फल्नुपर्यो बिक्रीको चिन्ता छैन्ा । यो वर्ष मात्र लामाको घरमा काभे्रतिरबाट धेरै व्यापारी आइपुगे । तर लामाको बोधिचित्त बोटमा यसपालि जम्मा ४ वटा मालालाई पुग्ने मात्र दाना लाग्यो । 'यसपालाको दाना केही ठूलो थियो,' लामाले भने, 'त्यसबाट एक लाखमात्र आयो ।'